دانستنی هایی در مورد اقامتگاههای مضیف !
مضیف در واقع همان مهمانخانهی اعراب است که به صورت جدا یا در کنار دیگر بخشهای خانه ساخته میشود. چیزی که مضیف را از دیگر مهمانخانهها متفاوت میکند، جنس مصالح آن است.
مضیف از نی مردابی و حصیر ساخته میشود. بنایی که در عین سادگی پیچیدگیهای زیادی دارد و جلوههای زیبایی از معماری را به نمایش میگذارد. در این مقاله از ایکاهتل به معرفی اقامتگاههای مضیف پرداخته و اطلاعاتی در مورد آنها در اختیارتان قرار میدهیم. با ما همراه باشید.
مضیف چیست؟
مضیف، به معنای محل ضیافت، همان اتاق پذیرایی از مهمان است که در بین مردمان عرب مرسوم میباشد. این مهمانخانه قدمتی بسیار طولانی دارد و ساخت آن به چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح برمیگردد.
سومریها اولین افرادی بودند که از نیهای مردابی برای ساخت مضیف استفاده کردند. از جمله ویژگیهای مضیف که باعث محبوبیت آن شده است، میتوان به خنک بودن آن در گرمای تابستان اشاره کرد. مضیفها بر روی چاله ساخته میشوند و در عین سادگی، معماری بسیار پیچیدهای دارند.
اعراب، از عربهای ساکن استانهای جنوبی ایران گرفته تا عربهای عراق، در مضیف از مهمانان خود پذیرایی میکنند. سالنی بزرگ و گسترده با ستونهایی از نی و پوششی از حصیر که شکافهایی پنجره مانند برای ورود نور دارد و کف آن با فرش و قالیچه پوشانده میشود. این سالن برای پذیرایی از مهمان بوده و محل تجمع افراد قبیله و خویشاوندان نزدیک میباشد که در کنار هم جمع میشوند و با حضور شیوخ و بزرگان طایفه به حل و فصل مسائل و مشکلات قبیله میپردازند.
آشنایی بیشتر در مورد اقامتگاههای مضیف
نکته جالبی که در ساخت مضیفها به چشم میخورد، ارتفاع کم آن است. ارتفاع کم باعث میشود تا فرد تازهوارد در هنگام ورود به مضیف، سر خود را کمی خم کند و در واقع با این حرکت به افراد حاضر در مضیف ادای احترام نماید.
علاوه بر این، در ساخت مضیف هیچ دری در نظر گرفته نمیشود. این به دلیل مهماننوازی مردمان عرب است و معنای آن این است که هیچ منعی برای ورود مهمان وجود ندارد. رسم بر این است که در هنگام شب در بخش ورودی مضیف یک آتش روشن میکنند تا مهمان از دور متوجه وجود مضیف شده و به سمت آن بیاید.
بزرگان مجلس و افراد میانسال در قسمت بالای مضیف مینشینند. مهمان تازهوارد از اولین کسی که در کنار ورودی مضیف نشسته است، شروع به سلام و احوالپرسی میکند تا به آخرین نفر برسد. پذیرایی در مضیف آدابورسوم خاص خود را دارد. صاحب مضیف معمولا با قهوه از مهمانان خود پذیرایی میکند.
برای مطالعه مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.
مراسم قهوه خوری
این مراسم کاملا آداب و رسوم خود را دارد. باید دقت کنید که با رعایت آن ها میزبان خود را خشنود سازید. به شخصی که قهوه را نعارف می کند ساقی گفته می شود. او حین تعارف کردن به مهمان در مضیف و مراسم قهوه خوری به سمت مهمان خم می شود و از برخورد دله و فنجان صدا تولید می کند تا مهمان متوجه قهوه اش شود.
اگر دوباره قهوه می خواهید فنجان را بدون هیچ حرکتی به ساقی بدهید اگر مه فنجان خالی را به چپ و راست حرکت دهید و به ساقی بدهید. پذیرایی قهوه توسط ساقی اسامی خاصی دارد که در ادامه آن ها را به شما معرفی می کنیم.
مضیف و مراسم قهوه خوری
فنجان اول الهیف: الهیف فنجانی است که ساقی می نوشد تا به مهمانان نشان دهد که قهوه کاملا سالم است و بدون دغدغه آن را میل کنند.
فنجان دوم الضیف: الضیف فنجانی است که برای مهمان ریخته می شود و ساقی آن را با دست راست به مهمان تعارف می کند. میهمان نیز باید آنرا با دست راست بگیرد و بدون اینکه فنجان را بر روی زمین بگذارد قهوه را میل می کند. گذاشتن فنجان به روزی زمین به معنی داشتن خواسته ای از طرف او می باشد.
فنجان سوم الکیف: الکیف که در صورت تکان در صورت تکان ندادن فنجان، دوباره سرو میرشود و دلیل آن معمولا رضایت مهمان از طعم قهوه و یا نیاز مهمان به آن است.
السیف: السیف را می توان فنجانی باری افراد خاص و نادر دانست. به این دلیل که معمولا دیگر توسط ساقی سرو نمی شود بلکه شیخ شخصا آن را برایشان می ریزد و این گونه میهمان پس از صرف فنجان چهارم به ساقی اعلام می کند که در تمامی شادی ها و سختی ها با ساقی شریک است که پس از صرف آن پیمان برادری بین میهمان و شیخ یا ساقی بسته می شود.
برای مطالعه مقالات بیشتر اینجا کلیک کنید.